Het stikstofverhaal. Ik snap er geen jota meer van. Iets met beleidsbeslissingen, die nooit uitgevoerd zijn (Bleeker), normen die tientallen tot honderden malen strenger zijn dan in de buurlanden, een rechter die zich ermee meende te moeten bemoeien, wetenschappers die meetmethoden strikt geheim houden en legio cijferwerk dat lang en breed aantoont, dat van de hele huidige heisa in de politiek geen ruk klopt.
Dan zeg je toch, ff een pas op de plaats, terug naar 'Af" en de boel overdoen? Toch? Of ben ik gek? Het is een overduidelijk voorbeeld, dat de politiek in Nederland volledig losgezongen is van de werkelijkheid.. Wil je nou voldoende huizen om in te wonen of een paar plantjes, die gezien de realiteit van vandaag in feite helemaal niks of niks meer in Nederlnad te zoeken hebben??
Het is deels een kwestie van botsende regelgeving vanuit het ver-van-het-bed staande Europa en lef ontbrekende lokale machthebbertjes. Alles wordt zo tot in het detail bekeken en met regels overladen, dat de link met de werkelijkheid een soort boomstam in het oog is geworden. Maakte je je ooit druk om een gebroken been of de overmatige rook van een houtvuur, focust de mens zich inmiddels op zaken als nanodeeltjes en gendefecten. Het gemierenneuk op de vierkante centimter is overgeslagen van de wetenschap naar de werkelijkheid van alledag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten