Een blinkende koffiemachine. Een schoon aanrecht. De wijnflessen in slagorde om schoongemaakt en gevuld te worden. Diepvriesportie soep op het vuur. Krijg weer grip op het leven. Sneller dan gedacht. Maar het is avond. Ff afwachten wat morgenochtend doet. Aub niet nog zo'n nacht er direct achteraan. Dan kun je me bij het grofvuil zetten.
Het vreemde van zo'n dag als vandaag is, dat er werkelijk niks door mijn hoofd heen gaat. Je kunt er een kanon afschieten. Een gedachte die het praktische niveau overstijgt zul je niet raken. Zelfs de dood houdt zich gedeisd. Gewoon leeg. Kaalslag. Niet alleen ik mag de komende dagen weer alles netjes op een rijtje en de rails zien te krijgen ook op de bovenste verdieping is werk te verrichten. De uiteengedreven stukjes moeten zien bij elkaar te komen.
Kortom genoeg werk aan de winkel. Werk waar ik niet om gevraagd heb. Werk waar ik niet op zat te wachten. Heb ik keuze? Ik vrees van niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten