Weinig schokkend maar alles behalve onbelangrijk. Er komt ruimte vrij. In de keuken plek gecreëerd voor de laatste nog te bottelen 25 ltr wijn (rood) van jaargang 2018. Direct de fles uit de kelder naar boven gehaald. Kan het ding op het aanrecht bezinken van het gerammel naar de keuken. Klusje voor straks of morgen of ik zie wel.
In de kelder is door het wegnemen van de grote fles geen bijzondere berg ruimte vrijgekomen maar wel een sta-in-de-weg verdwenen en kan ik daar ergens de komende weken proberen om een soort definitieve èn toegankelijke orde te schappen. Binnen dozen, in de kelder kisten. Het zoekt en pakt niet handig.
De grote tafel is dank verwijderen van papieren, gereedschap en klusmaterialen voor éénderde vrijgekomen. Mooi gezicht, maar ws slechts voor korte tijd. Voor er weer vanalles aanspoelt en neerslaat de plek gebruiken voor de inhoud van het eerste Cd-rek. Kan dat gerepareerd, aangepast, schoongemaakt en definitief geplaatst worden èn de tweede versie in elkaar worden geschroeft. Dat betekent het legen van nu nog in de weg staande dozen. Niet al te veel, maar alle kleine beetjes helpen. Nietwaar?
Zo grijpt het een in het ander. Een overzichtelijk wijnkelder ipv een kistenpakhuis èn ietsje meer bewegingsruimte op mijn 'werkplek' maar daar vooral toch de stimulans om door te gaan met plek maken en plek geven van al die nog ingepakte zooi. Het is weer zo'n moment dat het voelt alsof de grote doorbraak in de steigers staat. Laat het voor de afwisseling eens waar blijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten