Half acht en aan de koffie. Je kunt het je midden in de winter niet voorstellen, maar nu kost het geen enkele moeite. Als bij het afgaan van een wekker bij zessen de ogen open en nog wakker ook. Moet me door een bende overenthousiaste honden een weg naar buiten banen. Geen zin in de heuvel vandaag en voor achterom gekozen.
Honden wild trekkend aan de lijnen. Mn Mopke en Rosa. Prada is stukken rustiger. Zou wel eens willen weten wat daar 's nachts allemaal rondloopt. Hoewel we d'r gisteravond nog hebben gelopen, is er weer zoveel te ruiken en raken de dames door weet ik wat allemaal erg opgewonden. Mopke op z'n achterpoten en Rosa piepend alsof ze achter een hert aan gaat. Zou Prada zich bij het duo druktemakers voegen, dan zijn ze bijna niet meer te houden. Dat is geen uren hebben om in alle rust wakker te worden. Gelukkig ging de terugweg een stuk beheerster.
Het noodweer van gisterochtend heeft, hoewel Coves slechts aan de rand zat, hier en daar grote plekken op maisakkers plat geslagen. Planten van inmiddels toch minimaal bijna een meter hoogte over elkaar heen gevouwen tegen de grond gedrukt. Geen idee of zich zoiets nog hersteld. Vrees van niet. Gelukkig zijn niet alle zorgen voor mij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten