25, das war einmal. Ook aan 45 kan ik niet meer tippen. Misschien dat ik ooit zover kom, dat ik met nostalgisch vertekenende blik terugkijk op het inspanningsniveau van mijn huidige leeftijd, maar sec voor het moment houdt het niet over. Beetje onkruid trekken, een oude schuurdeur slopen en ik was blij, dat ik kon gaan zitten en me beperken tot het in ogenschouw nemen van mijn omgeving onderwijl Mopke kroelend.
Ik weet niet of ik dit 'uitgeleefd' of 'afgeleefd' moet noemen, maar ik had het helemaal gehad. Gelukkig wel met iets van een zichtbaar resultaat. Dat scheelt toch, voldoening of niet. Beter zicht op wat me nog te doen staat. Nog een stapel met keuze tussen aanmaakhout (maken) of direct op het vuur en een stapel grover en groter materiaal: wegdoen of bewaren. Drie stapels dus, waar ik dacht, dat ik er met twee te maken had.
Misschien eens serieus bedenken en bezien of al dat oude hout niet gebruikt kan worden om de kas z'n gewenste vorm te geven. Een gebruiksdoel is me liever dan de zooi opslaan, omdat het misschien ooit van pas kan komen. Nou, dan weet ik wel wat gaat gebeuren: niets!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten