Goed dat ik bij vijven niet aan de verleiding toegegeven heb om naar het gokcafé te gaan om de laatste 50 km van de TdF étappe op Tv te volgen. Ik neem aan dat 1 van de vier grote flatscreens voor de TdF is gereserveerd. Had ik er net gezeten, was de étappe stilgelegd. Niks mee stampen op de flanken van de Col de L'Iseran. Hagel en modder hebben een streep door menig rekening gezet. Mij is de teleurstelling bespaard gebleven en het maaien van de tuin niet naar morgen verschoven. Niet dat me gelukt is, wat ik me bedacht had, maar een aardig end in de richting gekomen. Na 1,5 tank en 2x4 meter maaidraad vond ik het welletjes. Morgen de puntjes op de i zetten. Kan ik ook het fijne werk aan het begin van de maaibeurt aanpakken, dat is beter dan op het eind, als ik het ws weer zat ben.
Een Columbiaan in het geel en ik groen van de opspattende graszooi en verpulverde slakken. Ik voel me niet snel vies, maar ondanks het speciaal ervoor aangeschafte wegwerptenue, wat makkelijk een hele zomer meegaat, wil ik na zo'n maaisessie maar één ding: als de sodemieter onder de douche. Daarom was het aardig geweest, als het vandaag gelukt was om alles te doen wat nog gedaan moest worden. Nu dus morgen weer door de viezigheid heen. Douchen is niet het punt, maar dan op een moment dat het je uitkomt en niet op een manier, dat het je opgedrongen wordt. Bah. Je zou geen douche hebben .... Hier in het dorp is het bepaald geen gemeengoed, volgens mij. Ik moet er niet aan denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten