Ik zou het met gemak in de schoenen van het weer kunnen schuiven, maar het is al met zon begonnen. Het is eerder een vertraagde post-vakantie dwarsheid dan een meteorologisch aangestuurde bui. Stemming is weer mauw Gisteravond in bed gestapt in de volle overtuiging vanochtend niet meer in deze wereld wakker te worden. Niet dat er een andere wereld bestaat, maar als het zover is, dan ben ik weer ver heen.
Op, neer, op, neer. Vermoeiend mag je wel zeggen. Tijd om na een paar stevige borrels terug het bed in te duiken. Virtueel dan, die borrels. Alleen het idee al jaagt me rillingen over het lijf. Het is weer zo'n 'Ik stap in de auto en zie wel'-stemming. Alleen heb ik daar sinds het verlaten van Frankrijk nooit een goed alternatief voor gevonden. Op de een of andere manier werkt dat rijden hier niet op de wijze zoals het dat in Frankrijk deed. Het lukt hier niet om me erin te verliezen. En ja, dan schiet je er weinig mee op. Dan sleept je je zooi een tijdje door de omgeving en hebt 'm bij terugkeer nog steeds aan je kont hangen.
Dan zou de tuin en mn onkruid verwijderen beter moeten werken. Doe je nog iets zinnigs ook. Maar dat is dan weer weersafhankelijk en niet in alle gevallen inzetbaar. Niet vandaag dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten