Het wordt tijd, geloof ik, om me over een stel oude koeien te ontfermen. Zin of geen zin. Van de momenten, waarop ze hun kop weer boven de gedachtenstroom weten te verheffen, word ik niet vrolijk. Ik mag dan wel stiekum hopen, dat het zich vanzelf regelt allemaal, maar sprookjes en dromen ... ach, laat maar. Een week voor zure appels? Eerst maar eens op gang komen, het spoor naar boven herpakken of hervinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten