Nou, dat was dat. Hebben we het voor het moment weer gehad, geloof ik. Kan ik weer scherven rapen en opnw beginnen. Niet de ouderwetse stemmingstoestanden trouwens. Er is een wacht aan het wisselen. Waar ooit het hoofd leading was, trek nu het fysiek de kar. Wonderlijke wereld van de kortsluitingen in het menselijke mechanisme.
Maar gehad is gehad ook als er nog vagelijk vanalles nadreunt. Tijd om de blik naar buiten te richten. Buiten mezelf wil dat zeggen en gezien het inmiddels mooiere weer ook letterlijk buiten de deur. Onkruid, tuin, dat soort zaken.
Het hele pakket aan continuïteit verstorende zaken maakt, dat er van de gewenste grote lijn voor deze zomeer vooralsnog weinig terecht is gekomen. Zonder dwingende discipline, verplichte uren en te behalen doelen meanderen de bezigheden door de dagen en weken heen zonder serieus iets van vooruitgang op te leveren. Heerlijk en ook weer niet. Wordt weer tijd om me in iets vast te bijten. Maakt niet uit wat. Consequentie is dat een hoop blijft liggen. Voordeel is, dat er wel iets gerealiseerd wordt. Het iets van alles tov het alles van iets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten