Inschikken

 Als je het wil hebben, kun je het krijgen. Een dag waar weinig wil op de gewenste wijze. Zonder waarschuwing of ogenschijnlijke reden kapt de electra ermee. De dame voor het glas is niet thuis. Onweer jaagt me de tuin uit. De Pc doet moeilijk. De honden luisteren voor geen meter en mijn stemming is niet de juiste om feest te vieren. Dat ik dan ook nog een keertje in een bui ben, dat ik me binnenkort in de kist zie liggen, verwondert me in het geheel niet. Heerlijk die emoties. Kenne die niet ff oprotte??

 Zijn ze er niet, is het niet goed. Zijn ze er wel, word ik ook niet blij. Je zult met mij moeten leven ... Dat ik het met mezelf weet uit te houden is al knap. Een ander zou je het niet moeten aandoen. Mariana is gelukkig haar hele leven al bezig geweest met zich aanpassen aan anderen en weet mijn nukken -op wat zeldzame momenten na- aardig te pareren. Zolang als ze haar gang kan gaan, is in principe weinig aan de hand en voor mij is dat niet anders.

 Het is, dat je elkaar af en toe tegen komt. Letterlijk dan wel figuurlijk. Het wonderlijke is, dat dat eerder goed dan fout gaat. Wij zijn twee volkomen verschillende insteken, als het op één onderwerp aankomt. Alternatieven (zienswijzen) hoeven nooit bedacht te worden, de ander draagt ze al vanzelf bij. Tussendoor volgt ieder zijn/haar eigen route. Mijn geëmmer op een dag als deze is mijn probleem en geloof me, dat doet deugd.