Eindelijk hoor ik er voor mijn gevoel ècht bij. Na de tomatentunnel, die niet geheel naar wens uitpakte, was het vandaag aan het ophangen van de uien om te drogen. Uit de zon, in de wind. Negen bundels van 10 uien en eentje direct voor in de keuken. Het valt zo hangend in hoogte een beetje tegen, maar ik denk, dat het aardig met ons uienverbruik overeenkomt.
In de hoeveelheden is bij menig groente nog wel enige fijnafstemming nodig in de komende jaren. Hoeveelheid in totaal èn hoeveelheid per moment. Groenten als erwten (peulen) en (sperzie)bonen mogen wel in twee duidelijk van elkaar gescheiden perioden worden ingezaaid. Maar meer van dit soort tuinlessen van 2019 een ander keertje.
Gezien mijn oorspronkelijke uitgangspunten heb ik dit seizoen aardig gescoord, zowel in vormgeving als productie. Dit vasthouden in de overgang naar het najaar en volgende jaar uitbouwen. Het enige waar ik me, misschien wel bewust, op verkeken heb, is de tijd, die het bijhouden van de tuin kost en zal blijven kosten. Maar als dat het enige minpunt is, heb ik het weleens erger gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten