Zie hoe menselijke hoop en ook ongeloof werkt. Fagaras, Brasov, Targu Mures en uiteindelijk Cluj en nu is wat in feite direct al duidelijk was niet meer te ontkennen. Het is, wat je wilde, dat het niet was èn het zit dus danig verspreid in je lichaam. Zelf Mariana heeft iets berustends, al zal dat ws niet voor lang zijn. Nu zien wat qua behandeling mogelijk is. Genezen lijkt me geen optie. Stoppen dan wel vertragen of gelijk onomwonden stervensbegeleiding?
Doen ze hier aan inschatting van de tijd, die je nog in alle redelijkheid te gaan hebt? Ik heb geen idee. Niet dat dat zoveel zegt, maar het drukt je wel met de neus op de feiten. We gaan een roerige tijd tegemoet, dat is zeker. Ik neem aan, dat Mariana meer dan normaal en ws in toenemende frequentie haar vriendin zal bezoeken. Alles hangt natuurlijk van de omstandigheden en het verloop van de aantasting af. Een ziekte is dat naar mijn idee niet te noemen. Van een ziekte herstel je. Dit sloopt je beetje bij beetje, tenzij je het al in de kiem bij de kladden hebt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten