Tot mijn eigen verbazing vandaag doorgegaan tot bij negenen. Het in gebruik zijnde deel van de tuin was in de loop van de middag al van onkruid ontdaan en losgewerkt. Vervolgens na een korte aarzeling aan het toegankelijk maken van een deel van het sloophout begonnen. Het maaien heb ik naar morgen doorgeschoven, maar er zijn delen, die ik niet kort gemaaid wil zien, maar schoon getrokken. Het uittrekken van onkruid gaat vrij lullig, als het eerst gemaaid is.
Voelde me de hoofdpersoon uit 'De Waarnemer' van Kayzer, die op het Italiaanse platteland probeert op te boksen tegen de bramen en brandnetels rondom een geërfde boerderij. Of villa, daar wil ik vanaf zijn. Heeft verder weinig met het onderwerp van het boek te maken. Het is een bijkomstigheid, die me door de wijze van benoemen altijd is bijgebleven. Niet dat ik die benoeming nu zou kunnen reproduceren. Citeren van alinea's is niet aan mij besteed. Ik vind het al knap, als ik een zeker indruk aan een boek overhoud. Vaak is dat dan wel weer aan een bepaalde passage gekoppeld. Zoals het verzet van de wereldvreemde boekenwurm tegen het idee van een schoonmaakster en wat die met zijn boeken zou (kunnen) doen in Het Martyrium van Canetti.
Enigszins voldaan maar vooral toch stijf van het gehurkt werken het buitendeel van de dag afgesloten. Morgen verder. Tuin doet een stapje terug. Wel graag het enthousiasme meenemen naar de volgende klus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten