Associëren. Je kunt er overal mee komen. Maar het lijkt erop, alsof ik de laatste tijd mn steeds dieper in het geheugen duik. In mijn biologische i-wolk, die, volgens mij, aardig vol moet zitten. Kan niet anders. Van flessen met bessen, kersen en wilde aardbeien op sterke drank, die me in de keuken inmiddels in de weg beginnen te staan, naar de verzameling van uiteenlopend gevormde potten gevuld met minder voor de hand liggende vruchten en ongetwijfeld ook sterke drank in de eerste (en enige?) bistro in Utrecht: Moustache, Drieharingstraat.
Niet de enige. D'r was (is?) ook nog Le Chochard in zo'n achteraf straatje. In het weekeinde tot ver na twaalven geopend, ook de keuken. Nog gewerkt, notabene. Maar bloederige stukken vlees met goeie friet op een houten plank. Vergane glorie. Tegenwoordig krijg je je liflafjes op lei geserveerd.
Maar Moustache. Van een stel broers, als ik me goed herinner, waarvan er eentje, een deur of wat verder een exclusiever restauurant bestierde. In de tijd dat niet ieder café ook voor restaurant meende te moeten spelen. Kom zo gauw niet op de naam van de lui, noch op die van het betere restaurant. Was in beide gevallen goed te pruimen. Heel wat geld naartoe gebracht.
Gelukkig biedt Google uitkomst bij gaten in je geheugen: Fagel en Chez François. En nog een heuse website (https://www.frissemosterd.nl/category/verhalen/nostalgie/) met vergeten en/of (bijna) verdwenen Utrechtse horeca, zoals bijv. Dancing/nachtclub Limburgia. Ooit eenmaal binnen geweest, maar dat terzijde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten