Geen tijd gehad om te koken. Deur uit dus. Medias. De laatste keer moet vorig jaar oktober zijn geweest, toen we de wijndruiven hebben gekocht. Geen verkeerde plek maar ook een plek waar je iedere keer weer denkt "Wat doe ik hier?". Een verkeersknooppunt dat veel betere tijden gekend moet hebben. Agnita, Sighisoara, Tarnaveni en Sibiu. Zoals overal elders in Roemenië spreken de industriële ruïnes boekdelen.
Stad(je) kent een centraal park/plein, allerlei imposante gebouwen, een net buiten het centrum gelegen kern van commerciële detailhandelbedrijvigheid (scrabble!) en meer en meer horeca bedrijvigheid rondom en in de zijstraten van het centrale plein. Het trekt toeristen (vrg me niet waarom), heeft een grote marktfunctie voor de regio en een verwaarloosde maar nog steeds prachtige zomertuin uit de betere uitgangstijden.
Maar Agnita inwisselen voor het tafelen kan af en toe geen kwaad. Hotel Traube maar voor een keertje links laten liggen. Vergane glorie waar de menukaart nauwelijks afwijkt van wat we al van Agnita (en de rest van Roemenië) kennen. Maar er zijn andere plekken. Plekken die soms teleurstellen, en er nu ook niet meer zijn, en soms een welkome afwisseling blijken. Helaas kan ik geen naam reproduceren. Vriendelijke bediening, gezellig interieur en gerechten met net een andere draai in het smaakpallet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten