De laatste voor juli. Lullig is dat, als in feite alles goed gaat. Wat goed gaat is gewoon minder interessant vergeleken met een beetje misère laat staan erger. Ik snap ook al die mensen niet, die altijd maar bezig zijn met wat goed gaat. Al dat ge-high-five in de sport. Blij dat ik niet in zo'n team zit, ik zou er braakneigingen van krijgen. Gelukkig is die kans klein. Nu zeker en altijd al geweest.
Met een beetje tegenslag kan niemand meer omgaan, laat staan dat men het zou zien als enige mogelijkheid om zich te verbeteren. Niet voor niks dat er zoveel coaches rondlopen en de coach voor coaches een kwestie van tijd is.
Je hoeft niet naar tegenslag te snakken of het op te zoeken, maar iedere gelukte scheet de hemel in juichen is het andere uiterste en dat wordt inmiddels toch vrij normaal gevonden. Iedere week de loterij winnen is ff leuk, maar vervolgens gaat het vervelen. Net als al die inkomsten in ETS2. Nog een paar virtuele weken en mijn banksaldo gaat over de 100 miljoen euro heen. En wat kan ik ermee? Niks. Ja, dikke vette trucks kopen voor mijn personeel, maar zelfs dat zet nauwelijks zoden aan de dijk qua slinken van het saldo.
En met tegenslag alleen ben je er natuurlijk niet. Je moet er ook mee kunnen omgaan. Maar, wacht maar. Het zijn nu de media, die je in de raarste situaties ongevraagd onder adviezen bedelven. In een x-aantal jaar doet de overheid het met adviezen, voorschriften en wetten. Gelukkig hoef ik tegen die tijd mijn hart niet meer vast te houden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten