De tuin leeft weer volop in het activiteitenschema, om niet te zeggen, dat ze weer een keertje neigt naar overheersen. Misschien niet handig, maar het bezig zijn doet goed. Het gaat langzaam, tergend langzaam, maar er ontstaat beetje bij beetje een gewenste vormgeving. Het gaat een meerjaren planning worden, voordat de tuin in werkelijkheid is, wat ik in mijn hoofd heb. Nu duurt hier alles zo ongeveer jaren, maar dat heeft toch zelden met planning te maken.
Dit jaar zal wel verloren gaan aan het wegwerken van het sloophout. Dan de al vaker benoemde drainage, de opgehoogde bedden, de kas en d'r speelt nog wel het een en ander extra door mijn hoofd. Bezig zijn en beseffen, dat het tijd gaat kosten. Wel duidelijk zijn, denk ik, in wat in het betreffende jaar gerealiseerde zou moeten worden. Meer mag, maar hoeft niet. Net zo als het dit jaar mn om het realiseren van 7 schone perceeltjes ging. De tunnel was al extra en het sloophout heb ik in feite steeds als een aparte activiteit gezien. Maar het ruimen creëert meer tuin en dat is natuurlijk wel leuk meegenomen. Met een beetje goede wil zou ik dan volgend seizoen op 11 perceeltjes cq bedden uit kunnen komen.
Dè klus voor volgend jaar wordt de kas, maar daarover een ander keertje meer. Ook de drainage zou aardig zijn. Daar kun je niet nog eens mee beginnen, als je alles voor de rest op orde hebt. Je legt geen fundament als het huis staat. Een hoop graaf- en meetwerk. Het veronderstelt, dat de definitieve indeling van de tuin vastligt. Zover ben ik nog niet. Het een grijpt weer in het ander. Volgorde is alles. Altijd weer. Overal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten