De tweede dag in de thuishaven. Nog geen kat uit de boom gekeken. De welbekende terughoudendheid om achtergelaten draden op te pakken. Het hoeft natuurlijk ook niet allemaal in de eerste 24 uur werkelijkheid. De koffers zijn uitgepakt. Ik zou niet weten, wanneer het de laatste keer is geweest, dat ik mijn reisbaggage binnen een week na aankomst had opgeruimd. Bovendien voelt alles nog kalm en rustig aan, haast weldadig. En dat is misschen wel het belangrijkste punt om vast te houden. Geen zenuwen, geen opgejaagd gevoel. Een aangenaam vooruitzicht mocht blijken, dat dit meer is dan een tijdelijke verdienste.
Op wat betalingen na is er niets wat niet rustig een week of meer kan wachten voordat ik het op- cq aanpak. Met de opnieuw verschenen zon lijkt de tuin me vandaag een goed idee. Het zal enerzijds schrikken zijn, anderzijds geeft alles wat je doet vlot en duidelijk zichtbaar resultaat. Een prettig combinatie, bijna een steun in de rug. Een energie-input ipv een leegtrekker.
Heerlijk met de handen in de aarde. Onkruid verwijderen, aardappelen aanaarden, zaaien 'moet', planten kan en verder met de volgende delen van de tuin in orde maken voor gebruik. Maar eerst een blik werpen op het 'slagveld', dat me te wachten staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten