Volgens mij heb ik een fijne neus voor zaken, die niet kloppen cq te mooi zijn om waar te zijn. Ik zal, mijn nooit geleverde kostuum indachtig, niet zeggen, dat ik er nooit in trapt. Maar men moet dan wel z'n stinkende best doen. Brieven van erfenisaanspraken, lotterijen, wistgevende deelnemigen, inschrijvinen op sociale media omdat iemand mij iets wil laten weten, etc. Het is niet aan mij besteed. Dat moet op z'n minst substieler. Een tractor aanbieden bijvoorbeeld, die 'nog' in Frankrijk, Perigueux (of all places!!) staat en obv van een paar foto's willen, dat het aankoopbedrag wordt betaald, voordat het ding op mijn kosten naar hiero wordt getransporteerd. En dan Annie d'Amour heten....
Nu kun je nooit helemaal uitsluiten, dat het verhaal waar en de mensen erachter betrouwbaar zijn, maar overtuigend is dat in dit geval niet. Ook de uitgebreide verhalen, die me op mijn korte vragen gestuurd worden en in tamelijke kromme zinnen (Google translate??) zijn geformuleerd, maken me terughoudend. En steeds weer het gedram om mijn persoonsgegevens op te sturen ivm het transport.
Mocht het verhaal kloppen en de transportkosten zijn wat ze zeggen, dan snap ik überhaup niet, waarom dat ze dat apparaat niet zelf hier naar toe halen. Op twee paarden wedden? De Franse èn Roemeense markt? Ik denk, dat de markt hier betere kansen biedt dan in Frankrijk. En een risico op het verkoopbedrag is het nauwelijks. We gaan het zien. Vanmorgen nog maar weer een keertje uitgelegd, dat ik wil zien en voelen wat ik koop. Foto's zeggen nu eenmaal niet zoveel en dat was al zo voor de tijd van Photoshop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten