Cluj-Napoca. De plek waar ik de eerst stappen op Roemeense bodem heb gezet. De plek zal zich altijd op iets extra's kunnen beroepen, puur en alleen gebaseerd op het feit, dat daar het vliegtuig landde, waar ik in Frankrijk was ingestapt. In eerste instantie kende ik die plek beter dan welk ander stad in het land ook. Dat is inmiddels anders. Sibiu mag zich 'het best bekend' noemen. Ik hang daar niet voor niks bijna wekelijks rond. Wat trouwens niet betekent, dat ik de plek door en door ken. De algemeen platgetreden paden zijn ook door mij belopen en veel meer nog niet. Zeker niet te voet. Met de auto weet ik van de ene windrichting naar de andere te komen zonder in omwegen verzeild te raken. Toch zie ik zowel te voet als gemotoriseerd nog bijna altijd wel iets, wat me eerder niet is opgevallen.
Zo ook in Cluj. Er zijn een paar plekken, zoals de botanische tuin, het restaurant Hanul Dacilor en het pension Verona waar ik/we niet meer geweest zijn, na dat eerste weekend. Andere plekken (bars, restaurants, winkels en shopping centra) komen trouw bij ieder of bijna ieder bezoekje aan de beurt. Nu bijv. het restaurant 'Via', de tuin van de horecagelegenheid Casa Boema en het winkelcentrum 'Polus'.
Het zijn korte bezoekjes, dus niet de tijd om op de bonnefooi door de stad te cirkelen, invalsstraten op en neer te lopen en in parken rond te hangen. Ik ben daar voorlopig nog niet uitgekeken en dat is goed ook. En iedere keer, echt waar, als we in Cluj zijn, is er iets aan de hand. Filmfestival, muziekoptreden, markten, etc. Nu waren het "De dagen van Cluj". Muziektent op het centrale plein, groot orkest, populair klassieke muziek en naar later bleek straten volgestouwd met kraampjes. Kraampjes die dicht waren, omdat het bijna middernacht was. Net daarvoor, na het verlaten van het restaurant de laatste muzieknoten meegepikt en getrakteerd op een bijbehorend vuurwerk. Prachtig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten