dinsdag 31 mei 2016

Inzichtelijk

 Het kost moeite, maar we pushen onszelf stap voor stap door de in mndn opgestapelde rommel heen. Het eerste luchtpuntje is voor elkaar gebokst. Voelt nog steeds niet 'als vanzelf' aan, integendeel, meer een electromotor met een brakke accu. Ff weer opladen en dan verder pruttelen. Je zou als verhuizende mens verplicht moeten worden om je hebben en houden in een rugzak of op een Yak te kunnen pakken en de rest moeten afstaan aan het minder mobiele gemeenschapsdeel.

 Stomme gedachte, maar die komt voort uit het hedendaagse feit van de onnoemelijk berg zooi, door de gemiddelde mens bijeen gespaard, vaak zelfs nodig geacht. Het zou natuurlijk niet best zijn voor de economie maar een wat Boeddhistischere inborst zou het leven een stuk overzichtelijker maken. Je ziet mensen soms met meer zooi op vakantie gaan, dan ze 150 jaar geleden bij een verhuizing hadden moeten verplaatsen. En dan heb ik al zoveel weggedaan of gewoon achtergelaten bij mijn vertrek uit Frankrijk.

 Kleiner gaan wonen heeft een hoop prettige kanten. De noodzakelijke selectie van je baggage hoort daar niet bij. Of eigenlijk wel, maar dan zouden voormalige en toekomstige plek tijdelijk naast elkaar moeten liggen en je naar behoefte kunnen putten uit wat was tot wat het moeten worden gewoon geen plek meer heeft. Dat gaat hier een exta ronde selecteren kosten. Maar niet nu, straks.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten