Ik loop achter de feiten aan. Weet net nog te reproduceren welke dag het is, maar daarna loopt alles in elkaar over. Eén grote brei van willen, kunnen en feitelijk gedaan hebben. Het ontbreekt aan rustpunten met reflectieruimte. Teveel willen is bijna net zo erg als tveel moeten, maar je doet het jezelf aan. Dagen zouden rustig per dagdeel met twaalf uur opgerekt kunnen worden. Denk niet, dat ik er de energie voor heb, maar bezigheden zat. Alles strijdt om inzet en aandacht. Tuin, huis, hof, auto's, administratief gedoe, etc.
Voor de tuin is het alweer te laat. Dat moet voor tienen of na vijven. Geen werkweer overdag. Terrashangen zou goed kunnen, als er de tijd voor was en ik niet zoals nu dwars gezeten wordt door mijn hooikoorts. Brandende ogen. Tijd voor ijsblokjes. Dat is eeuwen geleden. Je moet er ook van afblijven als het jeukt. Simpel.
Maar binnenwerk dus en dat is er meer dan genoeg. Het inrichten moet er toch ook eens van komen. Het over verhuisdozen klimmen heeft nu echt zijn leukste tijd gehad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten