Ik zoek. Ik zoek nog steeds. Misschien heb ik het al langer gedaan, dan ik hier mijn stukjes schrijf. Misschien wel zeker weten. Schrijven doe ik al wat langer dan eergisteren. Nee, geen romans, al zou dat volgens mij makkelijker zijn .... Gewoon niet meer bezig zijn met mezelf en de wereld om me heen en aan de slag gaan met een wereld, die je zelf creëert. Klinkt als een 'dream that comes true'.
De meest recente mogelijkheid tot een switch heb ik begin 2012 genegeerd. De crash van dat moment had ik kunnen aangrijpen om al mijn vraagtekens op een hoop te vegen en bij het grofvuil te zetten. Ik had de bezem kunnen halen door mijn verleden en het pogen iets van het toenmalige heden te maken. Me ergens op een kamertje en in mezelf terugtrekken en mijn energie besteden aan het spinnen van een literair web.
Klinkt prachtig, maar het heeft een erg hoog "Als"-gehalte. De rust die toen ontbrak, ontbreekt nog steeds. Ik kan niet uit ervaring spreken, maar het verlangen naar rust en regelmaat komt niet uit de lucht vallen noch heeft het iets met mijn opvoeding te maken. Een blogbijdrage kost me 20-30 minuten, in het slechtse geval drie kwartier. Ik kan ondertussen gestoord worden, de honden corrigeren, mijn ontbijt consumeren en met koken bezig zijn. De keren, dat ik de draad van een verhaal heb geprobeerd vast te houden, ging met iedere verstoring van mijn concentratie ook de draad verloren.
En zocht ik nou alleen naar een verhaal. Dat zou het punt niet zijn. In feite liggen ze op de plank voor het grijpen. Nee, ik zoek naar meer. Naar mezelf. De mens. Het leven. Zingeving. Relativering. Het toeval. En de onwerkelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten