Dat ik tot barstens toe opgeladen met energie uit de omgeving van de evenaar ben teruggekeerd, kan ik niet zeggen. Vandaag afgehandeld wat gisteren is blijven liggen. Allemaal regel-, naloop- en inkoopwerk zonder speciale fysieke inspanning. Terug thuis voelt het bij de hondenronde aan alsof ik menig kuub hout heb staan splijten. Een conditie van lik-me-vestje. Het zijn de ongewenste doelen, die in een rap tempo realiseerd worden.
Ik had natuurlijk iedere dag op een van de vele aanwezige fitness-apparaten kunnen springen. Maar ik moet bekennen, dat dat nou niet mijn hoogst haalbare streven was, als ik voor het eerst in mijn leven een bounty-vakantie ga genieten. Maar het had gekund. Beide hotelcomplexen hadden een uiterst moderne sportruimte met een keur aan afbeulinstrumenten waar ik zelden of nooit iemand op bezig heb gezien. De twee die ikzelf rijk ben en dan nog loopbanden, roeidingen, gewichtstoestanden en veel meer wat van buiten af moeilijk te duiden was.
Ja, ik heb het ervan genomen. Zelfs het zwemmen heb ik tot het minimum beperkt en lezen traint misschien de hersenen maar draagt weinig bij aan het in stand houden van de fysieke conditie. Ik ben me niet aan drank of eten te buiten gegaan, daar kan het niet aan liggen. Het zal de leeftijd wel weer zijn. Twee weken op je gat liggen, hakt er dus danig in, lijkt de conclusie. Gewoon doordieselen maar en indien nodig terugschakelen. Een diesel beweegt uit zichzelf, als je de vrij verlaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten