Werkelijk tot zes uur moeten wachten, terwijl we de enigen waren, die naar de luchthaven gebracht moesten worden. Mij ontging de zin hiervan tot tegen zessen een viertal mensen de steiger op kwam wandelen. De staf, de uitvoerende staf, niet de mensen die je zag op de managmentborrel. We werden uitgebreid voor onze aanwezigheid bedankt en uitgezwaaid. Vier man op de steiger, 5 op de boot. Leek me wat overdreven, maar misschien maakten er een paar van de gelegenheid gebruik om naar huis te gaan.
Ter plekke ging één van de vijf mede-opvarenden mee om de op een kar uitgeladen baggage rond te duwen tot we door de douane naar de gate gingen. Misschien had hij wel geld verwacht. Maar ten eerste had ik al de nodige extra's rondgedeeld aan verzorgende medewerkers als schoonmaker, de enige die echt heeft gewerkt, terraskelner en ons persoonlijke manusje-van-alles. Waarbij de laatste z'n extra het makkelijkste verdiend heeft. Ten tweede was het boottochtje opzich al knap prijzig en keuze hadden we daarin niet. En ten derde heb ik met het varende personeel weinig uit te staan gehad. Handje. En 'Tot ziens'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten