zondag 29 mei 2016

Netjes

 Verplichtingen schept je zelf. Wil je niet dat anderen denken, dat je op hun uitnodiging in zult gaan, moet je ze om te beginnen niet zelf uitnodigen. En zeker niet als het familie is. Bij familie heb je nog zo'n extraatje wat 'verwachtingspatroon' heet. Maar wat moet je? Was de trouwerij zo'n geslaagd festijn geworden, als we het met z'n tweetjes onderling hadden gevierd. Wat überhaupt al enigszins problematisch is, omdat je verplicht iets moet met getuigen. Soit. Doe je het met z'n zessen. Is al wat feestelijker, maar nog steeds geen feest. Dus toch maar die 100 of zo personen overgehaald om langs te komen en je 50 potentiële retouruitnodigingen op je hals halen.

 Eentje kan daar nu van afgestreept worden. Over twee weken het feest nog, maar de officiële trouwerij hebben we gisteren gehad. Burgerlijke stand. Lachertje, kortom, maar eentje met (juridische) consequenties. Itt het feest (dat in feite door de genodigden wordt betaald) geef je op deze gelegenheid bloemen en krijg je er (soms) een maaltijd voor terug. Een maaltijd met een hoop drankjes. Voor de meesten geen probleem, want wonend in Sibiu. Voor ons ook lekker, maar minder praktisch, want nog 50 km terug te rijden.

 Na nog een paar uur rondhangen bij het kersverse bruidspaar thuis, die terugrit maar wijselijk vergeten. Maar dat nou ook die paar honderd meter naar het centrum (hotel) met de taxi moest, was wel een beetje overdreven. Hoe denken die lui dat over twee weken zelf te doen. Het feest is enige kilometers buiten Agnita en naar ik begrepen heb, had het hotel geen kamers voor hen. Roemenen die gaan lopen? Ik dacht het niet. Taxi's kent Agnita echter niet. Hoe dan? Met paard en wagen?? Of nemen ze dan het risico, wat mij nu zo nadrukkelijk werd ontraden??

Geen opmerkingen:

Een reactie posten