Een week retour. Belangrijkste resultaat is de rust die stand houdt. Weer zo'n keerpunt waarop het meeste anders is zonder dat er per saldo veel veranderd. Het loopt anders. Het kijkt anders. Het doet anders. Het denkt anders. Zelfs het niksdoen is anders. Ik begin op deuren te kloppen, waar ik tot op heden met een grote boeg om heen ben gelopen. Het zijn pas overwegingen. Een begin, maar wel eentje, die niet direct al klaar staat om op z'n schreden terug te keren. Dat maakt het keerpunt eentje van 'no return'. Het gesloopt, waarmee ik me tegenwoordig 's nachts bezig hou, zou op die manier nog weleens een positief iets kunnen zijn. Het gaat ook steeds erg netjes. Meer demonteren dan slopen.
Maar goed. Nieuwe week. Voortzetting van verschenen kansen. Afronden, uitruimen, verplaatsen, oppakken, aanpakken en me niet dol laten maken door de duizend-en-een mogelijkheden in evenzovele richtingen. Kelder, tuin, keuken, electra, slaapkamer, badkamer, tuinkamer en binnenplaats. Mijn plek op orde en ingericht hebben, zou leuk zijn. Een plek om te lezen. Mijn plek om 'te werken'. Figuurlijk de spil in mijn leven, letterlijk de spil(kamer) in dit huis. Tot aan het plafond gevuld met nog ongeopende verhuisdozen, elektriciteitsdraden steken op vele plaatsen nog uit de muur, verlichting ontbreekt, boekenrek te klein, Cd-opslag te volumineus voor het kamertje, etc, etc.
Maar natuurlijk eerst koffie en ook de krant. Alles op z'n tijd of in elk geval zonder dwang of hectiek. En het mooiste van alles is: Ik heb er zin in!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten