Vandaag voor het eerst sinds meer dan een jaar de gelegenheid te baat genomen om me ff te douchen, voor ik ergens heen ga. Heeft nog knap lang geduurd. Inmiddels toch alweer enige mndn vrije toegang tot een douche met iets meer privacy dan een meestal openstaande keukendeur en nauwelijks meer gebruik ervan gemaakt dan de ingesleten wekelijkse douchebeurt. Hernieuwde zindelijkheidstraining?
Af en toe een bad aan het einde van de dag, maar bij lange na niet terug in een dagelijks sopritme. Deels moeheid maar ook vanwege het praktische feit dat douchen zonder deuren een hoop extra werk oplevert. Maar de belangrijkste reden is toch, dat ik òf vooraf moet bedenken dat ik schone kleren mee moet nemen, òf eerst het bekende loopje naar 24 en terug moet maken voor schoon goed. Dat eerste wil nog weleens lukken, dat laatste absoluut niet.
Kom je in de vreemde situatie terecht, dat het gebruik van de douche belemmerd wordt door het ontbreken van een kleerkast. De ontmaskering van vanzelfsprekendheden .... zo mag het afgelopen jaar wel de boeken ingaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten