Versla(p)pen

 11 uur, was blijkbaar nodig. Zagen hakt er in. Om negen uur gisteravond op bed geploft en tegen achten vanochtend er pas weer uit. Èn tussendoor op een paar seconden na geslapen. Tegen de ochtend druk gedroomd, maar toch niet over hout en zagen en zo. Het ging over Lyon, daar was ik tenminste heilig van overtuigd. Wat raar is, want behalve er doorheen of langs rijden op weg naar Italië, heb ik nooit iets van die stad gezien. Bovendien langs bij vrienden, die in werkelijkheid op het Portugese platteland leven. Die waren er niet en vervolgens moest ik vanuit een soort Versailles de weg naar het centrum vinden door straatjes en steegjes die verdacht veel van Les Marais in Parijs hadden. Het is toch steeds maar weer een zooitje, die droomwereld.