vrijdag 26 april 2019

Vega

 Mocht je een steuntje/duwtje in je rug willen krijgen op je weg om vegetariër te worden, kan ik je aanraden om in Roemenië naar een lokale markt te gaan in de week voor Pasen. Al die aan de poten bijeen gebonden lammeren en jonge geiten als hoopjes hulpeloosheid in de schaduw (gelukkig!) liggend en wachtend op een koper, die ze zal slachten of laten slachten voor het Paasmaal. Het is geen stimulerende vleeseterssetting.

 Ik zeur niet, pretendeer ook niet beter te zijn. Zaterdag krijg ik een half lam maar het maakt een wereld van verschil of je de dieren levend ziet wachten op iets, waar ze geen weet van hebben of dat je een schaal krijgt met onderdelen zonder kop, zonder ogen die je aankijken en vooral zonder leven.

 Een fanatieke vleeseter ben ik allang niet meer. Misschien wel nooit geweest. Het lag op je bord en je at het op. En voor een goed stuk rood rundervlees of een stoofpot van varken of wild ben ik weldegelijk in, als het tenminste geen dagelijkse kost is. In de afgelopen weken trouwens gemerkt, het was weer een keertje vastenperiode, dat geen vlees niet het punt is. Als daarnaast ook nog een keertje de kaas, eieren, melk en vis in de ban moet, wordt het wel erg schraalhans qua variatiemogelijkheden voor de maaltijden. Geen melk sowieso direct geweigerd. Ik ga gvd niet mijn ochtenden bederven voor een of andere ingebeelde beleving, waar ik zelf ook nog een keertje geen boodschap aan heb. Maar deze week was ik ook het gebrek aan kaas in mijn eetpatroon zo zat, dat ik me op een paar goede brokken heb getrakteerd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten