Een droge nacht. Hebben we het nu dan eindelijk gehad? Die laatste watten nog uit mijn kop en dan weer gaan met die banaan. Dat was dan de geheimzinnig ziekte uit het niets. Vandaag nog niks bijzonders. Geen buitenwerkweer en dat geldt trouwens voor het hele weekeinde en zelfs nog de eerste helft van volgende week.
Zo'n vaart zal het wel niet lopen. Het hoeft niet stralend blauw te zijn om in de tuin te werken, al is dat wel zo prettig, en er is meer te doen dan de tuin. Wat te denken van de aannemer, die toch ergens de komende tijd zal opduiken. Bovendien stond vanochtend de overbuurvrouw in haar hoedanigheidheid van schoonmoeder van de houtverantwoordelijke van (oa) de bossen van Coves te gillen om Mariana. Toch maar eens iets van een bel monteren, want al dat gegil steeds omdat mensen niet met honden kunnen omgaan. Honden, die op dat moment nieteens vrij rondliepen. Maar, of ik wilde zorgen om het geld paraat te hebben, als over weet ik hoeveel uur haar schoonzoon met het bestelde hout aan komt zetten. Niet dat hij het vuile werk doet, hij int enkel de centen en loopt er gekleed als modelboswachter bij. Mircha. Een jaar of wat geleden is nog een hele heisa geweest ivm illegale houttransporten uit de bossen achter Coves. Blijkbaar is dat op hem afgeketst. Het heeft een aantal politiemannen wel de kop gekost. Kortom, er is meer (te doen) dan de tuin alleen.
Was mevrouw wat later geweest, was ik niet meer thuis geweest. Gisteren wilde ik al naar Sibiu, maar heb dat toen doorgeschoven naar vandaag. Nu wordt het vanmiddag of anders morgen. Die goeie voor alles bruikbare morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten