D'r waren wel een paar paarden voor nodig, om me uit bed te krijgen vanochtend. Als het er geen 10 waren. Zo'n dag die je ongezien wenst over te kunnen slaan. Goed dat de honden er zijn, anders had ik er nu (10:37) nog steeds in gelegen. Zeker weten. Een functie die de viervoeters na de dood van Yoland is toegevallen. Daarvoor kan ik me niet herinneren, dat ik 's ochtends mijn bed niet uit wilde. Ja, heel vroeger bij mijn ouders misschien. Wel jaren met grote tegenzin opgestaan, maar dat was omdat ik naar mijn werk moest, waar ik geen zak aan vond. In die tijd stond ik in het weekeinde makkelijker op dan door de week.
Eenmaal met de voeten naast het bed herpakt de machinerie zich beetje bij beetje en terug van de hondenronde kom ik echt niet op het idee om retour onder het dekbed te willen. Dan is er de hang naar koffie, blog, tegenwoordig soms ook truckeren en het bedenken van een invuling voor de rest van de dag, als die niet al voor me is bepaald door de omstandigheden. Dan stoomt het door tot ergens in de avond of later de machine afgeremd moet worden vanwege de broodnodige nachtrust. Ook zoiets raars van de laatste jaren. Wie maakt zich nou druk om nachtrust? Als je moe bent, val je vanzelf in slaap. Het is wel handig ivm soepele spieren in de ochtend, als je dan gestrekt in bed ligt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten