Vanochtend het mistige dal ontstegen. Prachtig, een haast machtig gevoel als je heuvelopwaarts langzaam boven de 'wolken' uitstijgt. Moest onwillekeurig aan het refrein van een nummer van Reinhard Mey denken:
Über den Wolken
Muss die Freiheit wohl grenzenlos sein
Alle Ängste, alle Sorgen
Sagt man
Blieben darunter verborgen
Und dann
Würde was uns groß und wichtig erscheint
Plötzlich nichtig und klein
Net niet als die ene keer in mijn leven, dat ik te voet boven de 3000 meter uit ben gekomen. En trouwens geen ruk zag, behalve de nog hogere toppen omdat we al enige honderden meters lager door het wolkendek waren gestoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten