De swung is er weer vanaf. Dat wordt aanzwengelen vandaan. Het gemoed jojoot sneller heen en weer dan het weer. Geen pijl op te trekken. Gelukkig niet zo'n ouderwetse 'De hele wereld mag van mij in de stront zakken' maar gewoon de neiging te ontlopen, waar ik gisteren zo goed mee ben begonnen. Weer werkt ook niet mee, maar dat is in situaties als deze eerder positief dan negatief te duiden. Nu kunnen een aantal dingen gewoon niet en hoef ik ze dus ook niet te ontlopen. Dit wordt met begrip en geduld de terughoudenheid accepteren waarmee de dag opgang zou kunnen worden gebracht, zonder dat de boel klapt.
Beetje pappen, beetje nat houden, steuntje hier, duwtje daar, niet gaan zitten, zeker niet bij de pakken. Zo'n verkeerde vaart zal het wel niet lopen. Gewoon zo'n dag dat je je realiseert hoeveel onzin d'r standaard en steeds weer opnieuw gedaan moet worden om een beetje te kunnen doen waar je toevallig zin in hebt. Afwas, was, vuil vegen, hout hakken, rommel opruimen, winterbanden verwisselen en dan loop je langs de verpotte plantjes en zie dat van één soort mini-tomaat inmiddels nog maar 4 van de 11 pogen er iets van te maken. Een wrange dank voor weken zorg en mn aandacht. Dan zou je toch bijna denken "Waarom doe ik het?".
Nou voor de lol en blijkbaar heb ik iets verkeerd gedaan of gewoon pech met die club. De rest ziet acceptabeler tot goed uit. Maar ik moet zeggen het laat me aarzelen om ook de rest over te zetten in de geïmproviseerde potjes. Misschien toch maar gewoon de afwas. Daar kan ik niks verkeerd aan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten