Een onverwacht rustig verlopen nacht. Had niet raar liggen kijken, als dat anders was gelopen. Waarom? Ach, na zo'n dag als gisteren zijn er mogelijkheden te over. Dat hele rustgevoel is net zo prettig als het verneukeratief is. Behalve relatief, zoals zo'n beetje alles is, en dus vnl een kwestie van meer of minder raken door het idee zaken op de achterfgrond, die lang en breed hun nut hebben bewezen.
Ook leuke dingen kosten tijd en gaan ten koste van andere zaken. Je hebt je 24 uur/dag, 7 dagen/week etc. Hoe heerlijk het werk in de tuin bijv. ook is en hoe goed het is dat het gebeurt, zijn het weer uren, die niet aan iets anders kunnen worden besteed. Hetzelfde geldt voor de trage ochtenden, etc. Je kunt het nauwelijks stress noemen maar uiteindelijk ben je toch druk met dingen (willen) doen, die je aanstaan. En dat druk mag tussen aanhalingstekens. En dan heb ik het nog niet over de dingen, die gedaan moeten worden maar je eigenlijk probeert te negeren.
Het is steeds weer het geschipper tussen vrede en onvrede, jagen en de tijd nemen, etc. En in dat geweld (ook relatief natuurlijk) gaat zelfs op momenten als deze, dat alles goed lijkt te gaan, snel de aandacht voor jezelf verloren. Wanneer heb ik de laatste keer de tijd genomen om puur en alleen met mezelf bezig te zijn? Die herinnering verdwijnt ergens in de mist van de afgelopen weken en mndn. Nee, het truckeren geldt niet. En wanneer heb ik dat voor het laatste structureel gedaan? Dat moet inmiddels jaren geleden zijn.. Dom, dom, dom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten