De tweede keer dat ik een aangereden dier aantref, dat nog leeft. Het moet geen gewoonte worden. Gelukkig, tussen dikke aanhalingstekens, een jonge kat. Is een stuk overzichtelijker èn beter hanteerbaar. Het dier lag op de weg bij binnenkomst van het dorp. Dat in dat stuk de straatverlichting nauwelijks werkt zou kunnen meespelen, maar ze rijden er niet met nog meer maar vooral ook niet met minder idiote snelheden dorp-in en dorp-uit.
Het was Sissi niet. Sinds ik weet, dat die dame onder de poort door de nacht in gaat, probeer ik me te realiseren, dat het een keertje mis kan gaan. Moet er niet aan denken, maar probeer dat wel te doen om een eventuele klap een stap voor te zijn. Maar een jonge kat nog, dus. Voor het moment aan de kant gelegd en na het thuis parkeren van de auto iets gezocht, waar ik het diertje in kon leggen om eventueel de nacht door te brengen en terug gelopen om te zien hoe het er feitelijk uitzag.
Er waren nog een paar jonge meiden bij, maar dat maakte voor het diertje verder niks uit. Van Ooo's en Aaaaa's repareert een verbrijzelde kaak zich niet spontaan en gezien de stuiptrekkingen zat de schade ook dieper in het hoofd. Op de weg terug kwamen de laatste stuiptrekkingen en was het gedaan met het jonge leven. Morgen verder afhandelen. Dood is dood, maar beter zo, dan in de poriën van het asfalt worden geperst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten