Met een beetje geluk heb ik het nu wel gehad. Een deel van de resterende verschijnselen zouden inmiddels een heel andere achtergrond kunnen hebben. Dank het hele gedoe ben ik inmiddels ruim 48 uur alcoholvrij. Dat is volgens mij niet meer voor gekomen, sinds ik van de borstvoeding af ben. En of die geheel alcoholvrij was, durf ik niet te zeggen.
Het lichaam is in heftige strijd of misschien dus wel strijden verwikkeld. Zal daarom zijn geweest, dat ik vannacht onderdeel was van een erg aparte bruilofstviering. Iedereen liep met iedereen te matten. Mannen, vrouwen, maakte niet uit. Cadeau's sneuvelden, servies (maar dan niet op z'n Grieks), meubilair en de kleding van de knokkende gasten. Ik timmerde lustig mee. Mijn outfit hing dan ook aan flarden toen mijn bruid ten tonele verscheen. Ladderzat! En die dook er nog eens lekker in.
Weer een ervaring rijker zullen we maar zeggen. Kan me een toestand als de afgelopen dagen niet herinneren. Een stevige griep komt nog het dichts in de buurt. Maar dan heb je gewoon niks te missen, moet je uitzweten en vervolgens de boel weer met zorg opstarten. Nu was het meer iets van een mixer in mijn buik en het hoofd aangesloten op een volgeladen accu. Het vonkt daarboven nog steeds. In de benedenregionen is het redelijk rustig. Tijd om mijn blikveld weer op andere zaken dan mijn fysiek begrensde bestaan te richten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten