In bad gelegen dwaalden gisteravond mijn gedachten af naar de Gracht in Utrecht. Geen speciale reden aanwezig. Kan zo gebeuren. Volgens mij was de link badkamer-badkamer. Aan de Gracht hadden we een badkamer waar ik minstens zo tevreden mee was, als over de versie hier. Een stuk ruimer en wat rustiger zonder al die door Mariana gewenste bloemmotieven in het tegelwerk. Het was het enige deel van het huis samen met de werkkamer voor Yoland dat ooit echt geworden is wat we in ons hoofd hadden. Maar daar gaat het ff niet om.
Door de constructie van de badkamer verviel een min of meer provisorische toegang tot het dakterras. Ik kan me het afsluiten van die opgang nog goed herinneren. De raampjes en het platte dak van 2,5 vierkante meter. Met plezier aan gewerkt. Wat ik me niet meer kon en kan herinneren is hoe we vervolgens op het dakterras kwamen. Da's stug.
D'r waren plannen om een glazen opbouw boven het bestaande trapgat te maken, maar die is er volgens mij nooit gekomen, al twijfel ik. Hoe is het mogelijk? Een andere mogelijkheid was een scharnierende lichtkoepel in het plafond van de slaapkamer. Vagelijk staat me het geklauter door die koepel wel bij, maar overtuigen doet het me niet. Dat is toch bar. Dat is nu 20-25 jaar geleden en dan al in mist gehuld? Ai jai jai.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten