Nieuwe mnd, nw leven. Zo voelt het bijna aan vanochtend. Nog niet helemaal helder in het hoofd, maar opgestaan in een geheel andere wereld dan 24 uur daarvoor. Als ik in een disco was geweest, zou ik vast gedacht hebben, dat iemand iets in mijn consumptie had gedaan. Nu is dat scenario tamelijk onwaarschijnlijk. Gisteravond als therapeutische ondersteuning van het herstelproces me het laatste glas uit de fles opgedrongen en daarbij niet hernieuwd onderuit gegaan. Een klein mysterie erbij in mijn verder redelijk rationele leven.
Van herwonnen rust was tijdens de vroege hondenronde alsnog geen sprake. Het stormde, maar nu buiten me. Had ik in Nederland op het strand gelopen, zou ik het ongetwijfeld geduid hebben als 'Heerlijk uitwaaien'. Vanochtend schoten andere formuleringen door mijn hoofd en heb ik onder de heuveltop keert gemaakt en ben weer dalwaarts getogen. Kon toch nog wel iets van schoonheid in het overtrekkende natuurgeweld ontdekken, mn omdat het bij al die langs jagende donkergrijze wolken niet regende en de neerslag ook zo goed als uitgebleven is, totdat ik weer onder dak was.
Eén van de laatste kwakkeldagen mag ik hopen. Langzamerhand tijd voor 20+. Zelfs het weer doet het Roemeens op de allerlaatste momenten. Nog maar net een week om de schuur geordend leeg te trekken, voordat de werklui met slopen en heropbouwen beginnen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten