De pups voor de aardigheid een bak opgeweekte puppy-brokken voorgezet. Was benieuwd hoe ze daar op zouden reageren. Van 'erop storten' was geen sprake. Waarvandaan zouden ze weten, wat dat is, wat ik hen voorschotel en wat ze daar mee zouden moeten. Maar het ging wonderwel goed. De eerste benaderde de bak snuffelend, likte aan het roestvrije staal en stak uiteindelijk z'n kop in de prak De rest druppelde successievelijk na.
De bak is net te klein om er met z'n zessen de kop in te steken en met een paar poten erbij past het helemaal niet meer. Moet anders. Rechtvaardiger, al zal ook bij het gevecht om de tepels ongetwijfeld sprake zijn van een zekere hierarchie. Of het simpele "Wie het eerste komt ...". Er zat genoeg in de bak. Dus iedereen is wel aan zijn of haar trekken gekomen. Een zevende pup, als die er zou zijn geweest, had echter de laatste resten van de opstaande randen moeten schrapen. Ze hadden er wel oren naar. (Zeg je dat van eten?)
Moeders bemoeide zich er niet mee. Dat was mooi meegenomen. Die heeft het sowieso niet zo op al dat gelebber aan haar tepels. Dus ik neem aan, dat ze allang blij zal zijn, dat de kleintjes minder lopen te piepen om haar melk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten