De hondenwandeling leek wel op een training verpakt in plastic om water te verliezen voor een optreden ihkv een mister Univers competitie. Een otter zou jaloers zijn geweest. Waarom heeft dat beestje überhaupt die naam? Blij dat ik de top heb gehaald maar prettig is anders dan een berg natte kleren aan je lijf. De volgende keer een rugzak mee met droge kleren? Ondergoed en sweatshirt. De naam zegt het al.
Prachtig weer. Een barmeneer die het verzet schijnbaar heeft opgegeven, me de weg niet meer blokkeert maar wel foeterend achter me aan loopt, schreeuwend tegen de honden, die dat werkelijk volkomen koud laat. Ergens halverwege zette een vos of een haas de hele meute weer in beweging en had ik rust tot ik boven arriveerde en nog tijd om van de rust te genieten.
Geen blatende schapen, geen blaffende honden, geen mopperende dorpsgenoten, geen passerende vliegtuigen, geen sirenes, geen niks verkeerds. Niet zo stil als stilte soms kan zijn, maar genoeg om het voor het moment te waarderen. Nadat de club weer terug was, mijn rust verstoort en de complimenten uitgedeeld kon het retour dalwaarts. Direct weer het bed in of wacht ik daar ff mee?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten