woensdag 4 april 2018

Ambachtelijk

 Geen koffie met een druk op de knop. De machine uit de verpakking halen voor een paar koppen koffie, schoonmaken en weer terugstoppen is teveel werk om het leuk te laten zijn. Dus de 2-kops Moka gevuld en hopen dat de sluitring niet te poreus is voor het gewenste stijgeffect. Terug naar vervlogen tijden. Vakantiegeuren in eigen keuken. Flarden van vakanties en mn de zomers in I Salari trekken voorbij, als ik de melk sta te kloppen en het verschijnen van de koffie in de gaten hou.

 Mooi moment om de verschillen nog een keertje op een rijtje te zetten. Handgemaakt is de koffie sterker, de melk warmer en het schuim steviger. Het vullen van de Moka en het verwarmen en opkloppen van de melk kost ontegenzeggelijk meer, ruim meer werk dan het drukken op de knop voor een Latte Macchiato. Maar als je meetelt, dat je de machine eerst aan moeten zetten en je moeten wachten totdat het ding produktieklaar is, je met regelmaat water en melk moet bijvullen, koffieprutopvangbakje en lekbak moet leggen en de melkdoorloop minstens iedere twee dagen moet schoonmaken en is het toch vooral ander ipv minder werk, wat de machine heeft opgeleverd.

 Het blijft natuurlijk een luxe ding en ik kan er soms nog steeds bijna verliefd naar kijken als de kop voor me gevuld wordt, maar zonder personeel, dat zich bezig houdt met al die handelingen, die niet direct tot koffie leiden, is het geen onvoorwaardelijke vooruitgang. Het zit net iets onder het niveau van een citruspers. Die levert werkelijk alleen maar extra werk op.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten