Kerngezond tot in de kist. Is dat nou zo slim? Het zal je zelden lukken, dus misschien een apart categorie in het befaamde bierboek voor hen die het wel lukt? Maar er dus wel naar streven. Niet roken, dat glaasje wijn laten staan, marathontraining, powerliften, minstens vegetarisch en liefst veganistisch eten, nog een extra universitaire studie er tegen aan na je pensioenering, yoga, sex (al is dat advies alweer van wat jaartjes geleden). Om een paar dingen te noemen waar de gemiddelde mens wel goede sier mee wil maken.
Geef je ook nog wat om de nakomende generaties dan vlieg je niet meer, gaat voor een Tesla, plakt je huis dicht met van dat piepschuim, gooit de cv-ketel het huis uit, ontneemt je buren de nachtrust met je warmtepomp, kwakt je dak vol zonnepanelen, zet je actief in tegen houtkachels en openhaarden, weigert principieel het bezoek van een feest met bbq en alles wat er de komende jaren nog bij gaat komen.
Voel je je dan akelig goed, als het er uiteindelijk toch van komt of is het teleurstelling wat je voelt, als je het vertrek ondanks al je inzet niet hebt kunnen voorkomen, hooguit uitstellen, als je daar maar hard genoeg in gelooft? Je hebt in elk geval (ws) genoeg energie om je er tegen te verzetten ipv het te accepteren. Het is maar wat je wilt. Doe mij maar zo'n bergafwaartse beweging, net voldoende aftakeling om de lol niet helemaal te verliezen en tegelijkertijd te beseffen, dat het goed is, dat het voorbij is. We hebben het er tegen die tijd wel over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten