Daar is ie weer. Terug van ff weggeweest. Je zou het goddomme nog bijna missen ook. Een steek links achter, net onder het schouderblad en hop, daar zit de dood weer op mijn schouder. Gaat weg! Kom terug als het echt zover is, weet ik tenminste, waar ik aan toe ben ipv al dat 'mogelijk dit en mogelijk dat'.
Meneer of mevrouw, of wat tegenwoordig niet allemaal meer mogelijk is, voelde zich een beetje verwaarloosd qua aandacht uit mijn koker?? Jaloers? Altijd weer eerste rang willen zitten of het liefst zelfs tussen de coulissen staan? Het was aangenaam om me ongestoord aan het verfwerk te kunnen wijden, de dagen zonder eindtijd-relativeringen over me heen te laten komen, de nachten enkel met slapen en dromen te vullen. Gaat weg!
Focus verleggen, gedachten verzetten, blokken waar nodig en vooral de bovenkamer niet alle vrijheid geven. Bezig zijn is zo verkeerd nog niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten