Geen zin meer om nog door te gaan met het verslepen van gehakt stookhout. Zat er een beetje in, maar had niet gehoeven. Afgedekt, dat wel. Scheelt weer. Ondanks deze werkweigering voelt het toch aan alsof de machinerie zin heeft in meer beweging dan wel gerichte activiteit. Zegt niet alles. We kennen onszelf iets langer dan de dag van gisteren, maar ik sta er voor open.
Het zachte weer zal ongetwijfeld meespelen, maar het is toch ook het feit, dat ik de zin ervan inzie. Zoiets zal toch wel meespelen, lijkt me zo. Of de bezigheid op z'n minst als prettig ervaar, toch? Van de week nog gelezen dat een wereldwijd (?) onderzoek heeft uitgewezen dat 8% van de mensen hun werk als zinloos ervaart. Men noemde dat een onverwacht hoog aantal. Ik zou toch meer over een verbazingwekkend laag percentage willen spreken. Blijkbaar zijn er een hoop mensen met heel weinig tevreden, als ze iets doen voor geld. Maar laat ik daar verder mijn vingers niet aan branden. Gelukkig is dat onderwerp inmiddels al vele jaren een ver-van-mijn-bed-show. En als er een God zou zijn, zou ik 'm vanavond nog op mijn blote knieën bedanken. Acht procent ....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten