De nwe lading viervoeters is geworpen. Vijf of zes. Meer dan de gewenste 2 of 3 dus. Snel denken wat ik ga doen. Eerst maar eens het geslacht bepalen. Het is een bont gezelschap. Twee witten met vlekken, twee overwegend zwarte en twee meer beige met een zwarte glans. In zoverre ik het heb kunnen zien. Moeders is in een onmogelijke plek gekropen. In de schuur onder een oud houten bed. Ze kan er enkel op haar buik naar binnen en binnenin is liggen de enige mogelijkheid.
Toen we haar in de loop van de ochtend hadden gevonden was nog niks gebeurd. Voor enig zicht heb ik een aantal planken uit de bodem van het bed moeten loswrikken. In de loop van de middag hoorde ik zacht kreunend gepiep. Geen idee of ze klaar was met bevallen, toen ik de schuur voor gezien hield. Vier waren er toen al met zekerheid, maar ik had niet het idee, dat het spektakel achter de rug was.
Hoewel het sympathiek is, dat ze haar nest in onze nabijheid heeft gezocht, is de plek ronduit onhandig. Volgende week moet alles uit de schuur zijn en wordt het ding gesloopt. Dat wordt dus verhuizen en hopen dat Lady zich daarin kan vinden en niet met de jonkies gaat lopen slepen. Maar waar??
Geen opmerkingen:
Een reactie posten