Laat terug en morgen er weer vroeg uit. De weekendplanning schuif kortom door naar morgenmiddag of -waarschijnlijker- dinsdag. De middag-op-afstand verder goed doorgekomen. D'r zat een nw gezicht bij en die hield nog meer van kletsen dan Mariana en dat in een vaart, alsof ze permanent in de laatste minuut voor het eind van een uitzending zat en nog een hoop kwijt wilde. Maar zelfs dat was in grote lijnen te volgen.
Af en toe woei het gesprek ff mijn kant op. Of in het Engels vertaald door Marinana of in het Frans van haar vriendin of gewoon rechtstreeks in het Roemeens. Mensen willen altijd weten wat ik doe. Of ik hard aan het opknappen van het huis werk is op deze dagen een standaardvraag. "Ik ben bezig', mijn standaard antwoord. Vandaag wilde het nwe gezicht weten of ik contacten onderhield met de mensen in het dorp. 'Nee', was Mariana's antwoord voor mij, 'Hij zit achter z'n Pc'. Die invulling toch maar ff een beetje in een kader geplaatst.
Om te beginnen heb ik me nauwelijks ooit tegen medebewoners uit mijn directe leefomgeving aanbemoeid ongeacht waar ik woonde in Nederland of Frankrijk en achter de Pc zit ik meestal 's ochtends en soms ook in de avond en dan vaak maar voor korte tijd, als ik me tenminste niet op een spel stort. Verder zeg ik buiten iedereen vriendelijk de tijd van de dag, probeer ik in de bar Roemeens gelal te duiden en heb ik zeer uiteenlopende contacten dan wel aanvaringen dankzij het uitlaten van de honden. En als straks de bank, de tweede bank voor het huis staat, komen er weer andersoortige kleine gesprekjes bij. Aan meer moet ik ook niet denken. Dan had ik net zo goed terug naar Nederland kunnen gegaan en in het allerergste geval zelfs terug naar mijn geboorte-regio. Lekker knusjes op loopafstand van moeders en de rest van het gezin. Dat laatste heb ik maar weggelaten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten