Van de uien is het niet gekomen en dat is niet het enige. Daarvoor een aardig end tekeer gegaan met de bosmaaier. Niet 'als een beest' misschien nieteens als een beestje maar mooi de helft van de tuin gekortwiekt. Is bijna meer dan in de afgelopen jaren is gelukt en dat voordat het onkruid tot boven mijn hoofd reikt. Sterker nog, het kwam nauwelijk tot aan mijn knieën. Werkt stukken makkelijker. Hoe krijg je het bedacht en waarom het andere jaren niet eerder plat gemaaid?? Daar gaan we maar geen tijd aan verspillen, denk ik zo. Laat maar zitten. Voorbij is voorbij.
Morgen de andere helft zou mooi zijn, maar morgen eerst het dorp ff het dorp laten en me in stadse sferen wentelen. Maar dat is morgen. Eerst zien dat ik vanavond nog iets voor elkaar weet te boksen. Beetje klooien met de Pc. Komt dat er misschien ook eindelijk een keertje van. Eindelijk die dingen doen die de voortgang van de hele rest in de digitale afdeling blokkeert: een backup maken. Da's met een Terrabyte toch anders dan met een paar floppy's van 1,44 Mb. Simpelweg uren werk en omdat het nooit compleet afgemaakt is, mag het voor de zoveelste keer over. Bezigheidstherapie-technisch.
Maar het loopt en ik ga me niet bezig houden met het waarom. Laat maar lekker gaan. Liefst in zeven sloten tegelijk en meer ook, indioen nodig. Des te eerder zijn al die ouwe koeien definitief verleden tijd. Wat moet dat een bevrijdend gevoel geven. Maar ook hier niet voor de fanfare uitlopen. Het werk moet eerst gedaan en het ben ik, die het doen moet. Soms helaas, meestal beter zo. Geen discussie met derden als iets misgaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten