maandag 23 april 2018

Bandieten

 Heenweg: 52,65. Terugweg 14,50. Lei's of Ron volgens de officiële benaming. Dezelfde afstand en op de terugweg zelfs nog wat meer wachttijd voor stoplichten. Rara, hoe kan dat? En nee, geen kapotte teller, ik kreeg netjes een bonnetje. Ook geen spontane vermenigvuldiging aan het eind. Het enige wat ik niet gedaan heb, want niet mee bezig, is kijken op de teller voor vertrek.

 Het werkt per km of per (wacht)uur en op de heenweg zijn er 4x zoveel km's afgelegd als op de terugweg. En ik heb echt geen rondleiding door de stad gehad. In beide gevallen is redelijk rechtstreeks van beginpunt naar eind gereden. Zo goed werkt mijn oriëntatievermogen wel.

 Je weet, dat je genaaid wordt en kunt er weinig aan doen. Gelukkig stelt het absoluut weinig voor. Het gaat om het verschil. Amsterdam heeft er niet het alleenrecht op. Het is me al in Toulouse overkomen. In Rome. En nu in Boekarest. Van Parijs kan ik me niet herinneren, dat men me al eens een loer heeft proberen te draaien. Niet qua eindbedrag en niet qua route.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten