Berichtje dat je weer ff met je neus op de juiste verhoudingen drukt:
"De Zweedse popgroep Abba, die in de jaren zeventig furore maakte, gaat voor het eerst in 35 jaar weer nieuwe muziek uitbrengen.
Het besluit om weer de studio in te gaan volgde nadat de groep, bestaande uit Anni-Frid Lyngstad (..), Agnetha Fältskog (..), Björn Ulvaeus (..) en Benny Andersson (..), weer contact kreeg omdat zij meewerkten aan een digitaal project, waarbij met virtual reality een "live"-optreden van de vierkoppige band wordt gecreëerd." (NU.nl, 27-04-2018)
Niks aan het handje. ABBA, muziek, waarom niet. Tot de cijfers tussen de haakjes tot je doordringen 72, 68, 73 en 71 hoort daar te staan. Ouwe knarren. Net iets jonger dan de Rolling Stones en die zijn nooit gestopt met touren. Èn ook voor jou heeft de tijd niet stil gestaan. Ik zit ze op de hielen.
Het frivole zal er wel vanaf zijn, de huppelpasjes ook, tenzij ze de conditie en vaardigheden van Jagger hebben. Opa's en oma's, geen top-40 body's meer. D'r is wel wat veranderd op dat vlak. Had Elvis nog geleefd, zou hij ongetwijfeld een permanente show hebben ergens in Las Vegas, maar dat is 'altijd' al zo geweest. Of Charles Aznavour, die zingt ook nog steeds of probeert dat tenminste, terwijl hij al bijna met beide benen in z'n kist staat. Maar dat is geen popmuziek. Popmuziek was ooit voor jonge mensen door jonge mensen. Het is nog steeds voor de jongere generaties maar de uitvoerders zouden zo het bejaardentehuis in kunnen. Niet allemaal, maar toch. Hoelang duurt het totdat de eerste Dance-Dj's de AOW-leeftijd (want de meeste zijn van Nederlandse origine) passeren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten